Mei 2018, ik was net terug van een lange retraite en ik was aan het schrijven voor een stuk over ‘Play and beingness’. Ik schreef toen dit voor mezelf:

Vandaag overvalt mij angst, hoe kan ik schrijven over ZIJN als ik mezelf vooruit beweeg om geld te verdienen, omdat ik iets van mezelf ‘moet’ en dat ik leef vanuit mijn hoofd?

Ik sla een boek open van Osho, die radicaal is als het gaat over leven in vrijheid. Het hoofdstuk heet:
Zet alles op het spel.

Hij schrijft: “Er is veel moed nodig om te leven. Lafaards bestaan slechts, ze leven niet, omdat hun hele leven gericht blijft op angst en het op angst georiënteerde leven is erger dan de dood…Als je je te zeer bewust wordt van veiligheid, zekerheid, zul je opgesloten blijven in een heel klein hoekje, bijna een zelfgemaakte gevangenis…” (uit het boek Leven, liefde, lachen blz. 47)

Ja dit herken ik, ik heb mezelf weer gevangen gezet, een wereld gemaakt in mijn hoofd waar ik echt in ben gaan geloven. Terwijl ik diep weet dat deze wereld slechts in mijn gedachten bestaat. Wat kan onzekerheid over geld teweeg brengen! Wat kan de angst voor schaarste heftig zijn, die is zo sterk dat het mij weer heeft teruggezet op ‘die plek’.

Wat kan mij helpen de poort naar mijn hart weer te openen?

Ik vraag het aan een boom, hij zegt:
‘Maak het eenvoudig’.

Ik vraag het aan een andere boom die zegt:
‘Vergeet niet te ademen’.

Ik vraag het aan de volgende boom die zegt:
‘Luister naar het verdriet van je hart, het is je verlangen dat je weer naar huis roept, naar dat waar jij je hele leven naar op zoek was. Het is dichtbij, het enige wat jij hoeft te doen is om daar naar te leven’.

De mussen kwetteren, de merel zingt en ik zit in de schaduw op deze warme dag en kom met deze innerlijke dialoog steeds meer terug bij mijzelf. Tranen van opluchting, een zucht en mijn schouders ontspannen. Waar was ik nu weer in terecht gekomen?
Ben ik zo moedig om werkelijk dit pad naar binnen te bewandelen, te vertrouwen dat het leven dan voor mij zorgt?

Het is fijn hiervoor tijd te maken, terug te keren waar de retraite mij om begonnen was. En te voelen dat dit is waar het in mijn leven om draait, dat al het andere mij gestolen kan worden. Als dit contact met mijn ZIJN er niet is, is mijn leven voor niets geweest.

Ik las vandaag ook in het boek van Osho ‘Het Zen manifest’: Angst krimpt in en van lachen en plezier maken dijt je energie uit, tot ver buiten je lichaam. Interessant is dit, ik voelde inderdaad dat mijn energie klein werd, inkromp.

Bijzonder om te merken dat door hierbij stil te staan en deze gevoelens tegemoet te treden er meteen ruimte komt en adem, er een breder perspectief ontstaat, ondanks mijn zorgen over inkomen.

Durf jij te leven in vertrouwen? Durf jij de dialoog met jezelf aan te gaan en de weg naar binnen te bewandelen? Je onder te dompelen in het leven, zonder te weten wat er komen gaat? Met of zonder mondkapje 😉 ?

Ben je benieuwd hoe je zo’n dialoog kunt houden met jezelf?

Doe dan deze afstem-oefening: Luister naar de wijsheid van jouw lichaam en krijg antwoorden van binnenuit en verbeter de relatie met jezelf. Je ontvangt hem gratis als je je aanmeldt.

Liefs Anne-Marie