Graag vertel ik meer over hoe mijn leraar Jos Titulear mij liet schaterlachen om mijn scheiding, terwijl ik voor mijn gevoel diep in de put zat.

Zoals ik al eerder schreef, Jos belichaamde voor mij de menselijke vorm van pure liefde vermengd met inzicht. Gelukkig gebeurde dit met heel veel humor. (Nu hij is overleden (april 2018) moet ik hem natuurlijk ook niet gaan ophemelen, want niemand is perfect.) En toch is het zo kostbaar om iemand te ontmoeten die zo zonder twijfel zijn ware natuur Leeft.

Jos had het regelmatig over het afdalen in de hel van de ander, daarmee bedoelde hij het werkelijk aanwezig ZIJN bij de pijn, het trauma en/of de angsten van een ander.

In de periode dat ik net hoorde van mijn man dat ik ging scheiden, ik had het bericht nog maar net 2 dagen gehoord, had ik supervisie bij Jos over mijn cliënten. Jos was namelijk ook psychiater en ik werkte met hem samen.

Mijn wereld stortte voor mijn gevoel op dat moment in, alle keuzes die ik tot dan toe gemaakt had stonden op losse schroeven door het bericht dat mijn man wilde scheiden. Ik was behoorlijk van slag.

Het wonderlijke was dat toen ik het aan Jos vertelde, hij mij dwars door de situatie heen liet kijken, wat voelde als een blikseminslag. Hij liet mij in een oogwenk zien dat ik in een patroon terecht was gekomen. Een plaatje waar de werkelijkheid natuurlijk niet aan voldeed.

In een flits zag ik mijn eigen mechanisme, mijn rol in dit geheel en het drama wat ik mede zelf had gecreëerd. Ik kon niet anders dan in schaterlachen uitbarsten en zien hoe dit begeerde plaatje in mijn hoofd in stukken uit elkaar viel, het plaatje waar ik zoveel energie in geïnvesteerd had.

Dit voelde als een grote opluchting en was bevrijdend. Ik voelde mijzelf oplichten en wakker. Heel bijzonder als je beseft hoe ik mij een paar minuten daarvoor gevoeld had, verdrietig, in paniek en boos.

Dit inzicht heeft mij in de pijnlijke periode na mijn scheiding geholpen om te doorzien wat er werkelijk gaande was. Dit betekende niet dat ik daarna door de scheiding heen huppelde. De ongelofelijke angst, gevoel van verraad, de woede en het diepe verdriet waren er ook. En toch was het besef van dat inzicht die avond met Jos ook steeds ook aanwezig, een gevoel dat mijn essentie onaangetast was gebleven en dat er ook licht was in dit alles.

Het lef en de moed hebben om bij iemand te durven afdalen in de hel vraagt werkelijk mededagen en gegrond zijn in je eigen essentie, die ik ook wel je ware natuur noem. Niet vanuit een koude overtuiging ‘alles is alleen maar drama en de ander is zo dom dat die het nog niet ziet’, maar vanuit een diep mededogen dat het leven vaak pijnlijk, moeilijk, angstig en onverteerbaar is.

Jos zei vaak zoiets als: ‘Het leed van de wereld en van de ander werkelijk zien vanuit je hart en toelaten kan maken dat je hart breekt. Door die scheuren kan dan het licht van puur bewustzijn schijnen, je hart valt uiteen en wordt opgevangen door bewustzijn en door de liefde van het grotere geheel.

Afdalen in de hel vraagt moed en vraagt je te herinneren dat alles verschijnt in bewustzijn en ook de essentie van de ander gemaakt is van licht.
Ken jij ook de angst om je werkelijk open te stellen voor het leed van mensen in oorlogsgebieden, in vluchtelingen kampen, in bejaardentehuizen en in rampgebieden? De angst om je ogen echt te openen voor wat er nu gaande is in de wereld? Ken je het ook dat je bang bent dat je het niet aankan, dat je teveel wordt overspoeld door wanhoop en verdriet? Heb je het lef om niet te gaan vechten, maar er gewoon bij aanwezig te blijven en ook al die gevoelens door je heen te laten gaan?

Het is nodig dat wij onze harten openen voor deze zaken en daarmee het bewustzijn toelaten dat we allemaal verbonden zijn, broeders en zusters. Dat we niet heel veel verschillen met de mensen die zo vreemd en anders lijken, maar een familie zijn. Want de meeste mensen zijn vooral bezig met overleven.

Het is belangrijk niet weg te kijken. Daarbij de kunst te verstaan om niet in je hoofd en in de verhalen te schieten, maar aanwezig te blijven in het nu en in je hart. Dit is vaak hard werken, maar je zult verstelt staan hoeveel liefde er dan door je stroomt en het besef van eenheid je overvalt.

Want je bent niet de golf, je bent de zee en die zee zijn we allemaal samen.

Wil je meer lezen over je ware natuur? Lees dan mijn e-bookje: Ontdek je ware natuur. Je ontvangt het gratis als je je aanmeld.

Lieve groet,
Anne-Marie Hamming,